قالی سیستان:
فرش سیستان , هر منطقه ای صنایع دستی مخصوص خود را دارد و به خاطر تفاوت‌های جغرافیای و تاریخی این صنایع گاهی شبیه هم و گاهی نیز با هم فرق دارند؛ سیستان نیز از این اصل مستثنی نیست.
سکاها به رنگ سرمه‌ای و فیروزه‌ای علاقه شدیدی داشتند. در سیستان امروز هم قالی هایی بافته می‌شود. نقشه آن اصیل و ویژه همین منطقه است و زمینه آنها سرمه‌ای است. قالی سیستانی جدید و امروزی را بهتر بشناسیم.
این قالی هم اکنون در اکثر روستاهای سیستان تقریبا پانصد روستا از هشتصد روستا بافته می‌شود. اما به شدت در حال تزلزل است.
تاریخچه فرش سیستان
فرش سیستان از قدمتی 2 هزار ساله برخوردار است. شروع پیدایش بافت این قالی ها به اقوام سکایی برمی گردد. این اقوام از سیبری به سوی سیستان مهاجرت کردند و در دشت زرخیز سیستان ساکن شدند. ﺁن ها با اینکه به شغل کشاورزی روی آوردند اما پیشه ی بافندگی خود را حفظ کردند. این اقوام در قرون پنجم، انواع قالی و گلیم می بافتند. همچنین نمد از دیگر صنایع دستی این اقوام بود.
ورود بافندگی به این منطقه به قدری وسعت یافت. در دوره های اسلامی ، منطقه ی سیستان، بهترین بافته های ابریشمی و پشمی را داشت. در واقع با آغاز دوره ی اسلامی،این منتطقه به فرش ها و قالی های درخشانش معروف شد.
تفاوت فرش سیستان با فرش بلوچستان
یکی از مهم ترین تفاوت های این دو قالی، در اندازه و ابعاد است. چرا که قالی های سیستانی از قالی های بلوچی بزرگ تر هستند. قالی های بلوچی عموما در ابعاد سجاده ای ، ذرع و نیم، قالیچه ، دو زرع بافته می شوند. همچنین بافنده های سیستانی در زمان بافت فرش، هیچ فرقی بین متن و حاشیه ی فرش نمی گذارند.
از دیگر تفاوت های این دو فرش می توان به فرش های مجلسی سیستانی اشاره کرد. بلوچی ها به هیچ وجه فرش های مجلسی نمی بافتند اما فرش های مجلسی سیستانی ها بسیار معروف است که فرش با نقش شاه هوشنگ از مهم ترین و معروف ترین فرش های مجلسی آن ها به شمار می رود. سیستانی ها علاقه ی زیادی به این پادشاه اساطیری و کهن ایرانی دارند . فرش های مجلسی زیادی با نقش او بافته اند.
بافندگان سیستانی و بافندگان بلوچی از رنگ های متفاوتی در فرش های خود استفاده می کنند. به این صورت که بافندگان سیستانی عموما از رنگ های روشنی همچون زرد، صورتی، سفید، شیری و شتری استفاده می کنند اما بافندگان بلوچی عموما از رنگ های تیره در بافت فرش های خود استفاده می کنند.