تاریخچه آینه دوزی؟
آینه دوزی به دلیل هم مرز بودن منطقه با کشورهای هند و پاکستان، اهالی بلوچستان این نوع مواد اولیه را ابتدا از هندوستان و سپس از پاکستان وارد می کردند.
به همین جهت در مورد اصالت این هنر بومی استان شبه و شک فراوانی وجود داشت .
به طوری که بعضی از محققین و کارشناسان این رشته آن را نشات گرفته از هنرهای دستی هند عنوان کرده اند در حالیکه به هیچ وجه چنین نیست .
زادگاه اصلی این هنر در ایران، شهر زابل در استان سیستان و بلوچستان است و کمتر در مناطق دیگر دیده شده است.
روی لباس در سند و بلوچستان به عنوان یکی از بهترین انواع صنایع دستی محسوب می شود .
که به نام های گاج، کارموچ، میتی و بلوچ معروف اند.در سیستان و بلوچستان، آینه گاهی در کنار سکه دوزی بر روی لباس زنان یا کلاه مردان دوخته می شود .
این نگاه فلسفی به آینه این هنر زیبا را در بین بلوچ ها به هنری مقدس تبدیل کرده.
زیرا بیانگر نگرش و محیط جغرافیایی زیستگاه آنان است.
این هنر زیبا یکی از هنرهای خاص مردم سیستان و بلوچستان است که حاصل دست زنان هنرمندی است .
که با وجود محرومیت باز هم عرصه ای برای بروز هنر خود می یابند.
کشور هایی که در آن آینه دوزی رواج است؟
از گذشته تا کنون آینه دوزی هنری برای تزئین پارچه در منطقه بلوچستان پاکستان بوده است .
در این منطقه نه تنها آینه دوزی، بلکه بهترین کارهای سوزن دوزی و قلاب دوزی و سایر دوخت های دستی هم رواج داشته و دارند.
در میان کلیه صنایع هنری،ریسندگی، قدیمی ترین و مهم ترین هنر در پاکستان به حساب می آمده است .
اوج ترقی و پیشرفت کارهای دستی ابریشمی و کتانی هم به قرن هایی باز می گردد .که سلاطین دهلی و سپس مغولستان در شبه قاره ساکن بودند.
این سرزمین ها، بهترین پارچه های جاز، دیبا، حریر، اطلس کین خواب، شین باف، شیرین باف بیرامی، شوشتری، تبریزی، گل باقالی و دیگر پارچه ها از زمان های دور تا به امروز تولید گشته و مورد استفاده قرار می گیرند.
پس تعجبی ندارد که در چنین سرزمین هایی، هنری برای تزئین پارچه باشد و استفاده از آن هم رواج داشته باشد.
در این مناطق با نام های گاج، کارموچ، میتی و بلوچ نیز شناخته می شود. آینه دوزی هنری برای تزئین پارچه در سند و بلوچستان به عنوان یکی از بهترین صنایع دستی محسوب می شود.
