آشنایی با حصیر بافی سیستان و بلوچستان
حصیربافی یکی از صنایع‌دستی سیستان و بلوچستان است که قدمتی طولانی دارد و با زندگی مردم این استان گره خورده است. فراوانی درختان نخل سبب شده تا روستانشینان با استفاده از برگ درختان نخل به ساخت انواع لوازم حصیری روی بیاورند.
صنایع‌دستی سیستان وبلوچستان تنوع بسیاری دارد. حتی قدمت برخی از آنها به چند هزار سال قبل برمی‌گردد. برخی از این صنایع به ثبت‌ملی هم رسیده‌اند. در واقع تمدن چندهزار ساله سیستان و بلوچستان سبب شده است تا این استان در زمینه صنایع‌دستی پیشتاز باشد. قالی‌بافی، پلاس‌بافی، سفالگری، سوزن‌دوزی روی انواع لباس‌ها و لوازم کاربردی، خمک‌دوزی، سیاه‌دوزی، سکه‌دوزی، آینه‌دوزی، سیس‌بافی، دودنی‌بافی و خولک‌بافی برخی از این صنایع دستی هستند.
مواداولیه مورد نیاز :
مواد اولیه حصیر بافی برگ درخت خرماست و این هنر یکی دیگر از هنرهای دستی اصیل و بومی سیستان و بلوچستان به شمار می رود. از گذشته دور تاکنون در نقاط مختلف رواج داشته است و زنان بلوچ در بافت حصیر شهرت خاصی را دارند.
حصیربافی در بلوچستان قدمتی به اندازه تاریخ یک قوم دارد که نسل به نسل توسط زنان و مردان منتقل شده است . شهرستان سراوان مبدا اصلی و اولیه این هنر در منطقه است.
برای ساخت حصیر برگ درخت خرما را به اندازه دلخواه پر می کنند وسپس آن را داخل آب قرار می دهند .آن قدر داخل آب می ماند تا رنگ برگ آن مایل به زرد شود و بعد از این مرحله حصیر را می بافند.
انواع حصیر بافی:
زنان و مردان سیستانی و بلوچستان به‌صورت سنتی انواع لوازم حصیری را تولید می‌کنند. سایه‌بان و توتن (نوعی قایق حصیری) از محصولات تولیدی حصیربافی سیستان است که از نی و لوخ نیزار تالاب هامون تهیه می‌شود. روپگ (جارو)، پروند (زیرانداز)، سفت (جانماز)، کچو (خورجین) و کپات (سبد کوچک) از دیگر محصولات تولیدی حصیربافی بلوچستان است.
همچنین می‌توان به سفره، سُند (کیسه‌ای که خوشه درخت خرما در فصل برداشت روی نخل در آن قرار می‌گیرد تا خرما از گرد و خاک و حشرات در امان بماند). طناب‌های حصیری و ظرف‌های مختلف و اسباب بازی هم اشاره کرد.